SHSRP

Birma i Bart odeszli 30.06.2011 - Birma została uśpiona, jak się okazało, decyzja była słuszna - ropień z którym walczyła był u podstaw przewodu słuchowego. Bart umarł we śnie..
Breezer odszedł 01.07.2011 zasnął i się już nie obudził...

cała trójka dożyła prawie 2lat i 7 miesięcy.

dziś umarła Valhalla.. a przynajmniej jej wielki kawał.. odeszły moje dwa najukochańsze wnuki, które podobnie jak wcześniej Bójka dawały mi siłę żeby znosić każde kolejne odejście.. każdą chorobę mojego podopiecznego i każdy ból z powodu śmierci wnuka.. moi dwaj pocieszyciele.. w obecnym stadzie nie mam już nikogo, kto potrafiłby mnie tak pocieszyć i uspokoić, nowe pokolenie nie potrafi pocieszać, bo zawsze było wyręczane przez starszyznę, która dziś odeszła.

Moje dwa kochane miśki - moje marzenia, które urodziły się pod moi dachem.. zawsze razem.. mogę ich porównać do Bójki.. takie moje oczka w głowie.. kochane i uwielbiane, mimo kłopotów z zachowaniem, zawsze byli dla mnie idealni.. mieli swoje za uszami, bo wiedzieli, że oni mogą wszystko - bo mogli.. zabrali mi kawał serca i pognali na drugą stronę do swojego starego stada.. tego którym rządzili przez prawie 2lata..
Bart zmarł wczoraj.. Breezer dziś.. ich stare ciałka były zdrowe, a jednocześnie tak chore.. chłopcy mieli silny niedowład.. dupki ciągali za sobą, z przednimi łapami były kłopoty.. musiałam ich od czasu do czasu dokarmiać, bo nie zawsze dawali radę jeść samodzielnie.. ale mieli dni że rzucali się na miskę jakby przez rok jedzenia nie widzieli, a były dni kiedy miska stała nieruszona.. ostatnio coraz częściej odmawiali jedzenia i picia.. to już ten wiek.. zasnęli spokojnie.. to był już ich czas.

Z uwagi na brak wyników histo, szalejącą epidemię i kończący się czas samicy miot jest odwołany. Wszystkich bardzo przepraszam, są to jednak czynniki nie zależne od nas.

Piecho, poinformuj chętnych żeby zabrali ze sobą zaświadczenia weterynaryjne i zbierz je - tak na wszelki wypadek.

Viss, ja dolewam praktycznie zawsze jak zauważę że jest pół poidła albo i mniej..

Rocky miał przewlekłą niewydolność nerek.. nie wiem jak mogłam tego nie zauważyć.. wetka pocieszała że w sumie objawy to dużo sikania i dużo picia i że w stadzie praktycznie nie do wyłapania.. ale i tak.. po za tym przez nerki w dupę dostała wątroba, ale nie było to przyczyną śmierci bo była nieznacznie zmieniona.. wetka twierdzi że to cecha osobnicza i że nie niesie się genetycznie.

Dziś odszedł od nas Rocky.. nagle.. rano byliśmy u weta bo Zodiak gada.. starsze stado zabrałam na kontrolę.. żeby nie przeoczyć bo jak jeden chory to może i reszta.. Rocky przegląd przeszedł na 5+.. zero szmerów.. łapki sprawne.. porfirynki brak.. wróciłam do domu, wpuściłam szczury do klatki.. i .. no właśnie nie wiem.. po kilku godzinach znalazłam go wystającego ze sputnika.. tak dziwnie leżał.. okazało się że nie żyje... będzie sekcja.. jak będą wyniki dam znać..

Dziś odeszła od nas Rubi... 21/01/2009 - 28/05/2011 - żyła 2lata i 4 miesiące... Była mamą nieplanowanego miotu F.. Ostatnio nam chorowała.. w łapce na której zrobił się modzel pojawił się też ropień.. wyczyszczony.. antybiotykoterapia wyleczyła łapkę.. 3 dni po odstawieniu antybiotyku Rubinka zaczęła się stroszyć.. vibovit, nutri drink, scanomune.. nie pomogło.. stan się pogarszał.. wczoraj przestała chodzić.. dziś rano byliśmy u weta.. serce ledwo biło, w płucach szmery, wszystko przez sporą nadwagę, której nigdy nie udało się zwalczyć.. dostała steryd, antybiotyk i furosemid żeby trochę odciążyć serce.. pojechaliśmy na ślub.. z sercem na ramieniu.. ale pojechaliśmy.. kiedy wróciliśmy po kilku godzinach Rubi już nie żyła.. udusiła się.. jeszcze była ciepła, ale już nie oddychała, miała siny pyszczek i łapki od niedotlenienia.. sekcji nie będzie.. Rubi spoczywa już obok Lackyego.. żałuję tylko że chcieliśmy o nią walczyć.. po raz kolejny, bo przecież ta łapka była w takim stanie że wetka dawała małe nadzieje, słaba reakcja na antybiotyk jeszcze bardziej tą nadzieję pomniejszała.. leki były żeby spróbować.. a i tak obie w myślach miałyśmy amputację lub śmierć małej przez sepse a i przy jej nadwadze i wieku operacja = śmierć... ale udało się, więc u licha czemu teraz nie mogło się udać? dwa cudy w ciągu jednego miesiąca to chyba zbyt wiele..
żegnaj Rubinko [*] nasza wielka biała kulko o gołębim sercu.

AngelsDream, myślę, że jeszcze za szybko żeby coś o tym mówić. sytuację trzeba przeanalizować na zimno - teraz zbyt dużo się dzieje, żeby o tym myśleć, zauważ że spora część członków była na tej wystawie i ma teraz na głowie chore stada, a nie regulaminy.

nie wiem czy źle wpisałam

nie zauważyłam wcześniej... Zodiak jest irish...

Cytat:

Zodiak
z TazManie
uszy – dumbo; sierść – fuzz
barwa – black; znaczenia – self

Azi, Vego jeszcze - pisałam do ciebie o duplikat..

Viss, dodaj agouti to słownika - przestanie poprawiać

Ja nie mam nic przeciwko temu żeby moje samce się puszyły, nie mam też nic przeciw jeśli samice łapią mnie zębami i wyprowadzają z klatki, nie mam nic przeciwko kiedy pies na mnie warczy - to jeden ze sposobów komunikacji, to zwierzęta, istoty myślące, mające odrębne charaktery, swoje upodobania itd - mają prawo do gorszego dnia, mają prawo się zdenerwować, być rozdrażnionym i mają prawo okazywać swoją niechęć - my powinniśmy to szanować - większość dziabnięć jest spowodowanym właśnie brakiem szacunku - bo szczur MUSI kochać wszystkich, szczur MUSI zawsze mieć ochotę na przytulanie i miętoszenie, szczur ZAWSZE MUSI BYĆ kompletnie poddany - a co jeśli szczur przed chwilą pokłócił się z członkiem swojego stada i chce mieć święty spokój a jakiś natręt nie czyta jego zachowania tylko bezczelnie bierze go na łapy? to szczur ma prawo się bronic!

wydaje mi się że wiele osób powinno jednak przejść się do sklepu z zabawkami i kupić sobie pluszaki, a nie uważać że zwierzę na tyle inteligentne i z tak skomplikowaną hierarchią społeczną oraz rozbudowaną komunikacją, powinno się zachowywać jak szmaciana lalka i zawsze być obojętnym na wszystko.

wydaje mi się że zwiększona liczba agresywnych zachowań nie ma związku ze szczurami, ale z coraz mniejszym szacunkiem szczuromaniaków do szczurzego indywidualizmu.