SHSRP

[Oli]

oczywiście, że samce są bardziej potulne - wystarczy popatrzeć na ilość, z którą się łączy danego malucha zdarzały się przypadki, owszem, sama takowe przeżyłam, ale według mnie rozpatrywanie tego nic nie zmieni. trzeba dobrze znać swoje stado, jego reakcje, a i tak należy się spodziewać niespodziewanego. z tego co Pyl napisała mnie wygląda to na typowy wypadek, kiedy nachalny szczur, w dodatku wysoko w hierarchii chciał "po swojemu" zdominować delikatnego szczura (maluchy mają bardzo cienką skórę). U mnie tak zabity został Blue Berry SR, z takich powodów poraniona została Zuri (pazurami miała porobione ogromne rozcięcia). analiza nic nie wniesie poza wnioskiem, że trzeba poznawać swoje szczury, obserwować je i uczyć się indywidualnych reakcji każdego, bo nie ma schematu.

[Nakasha]

Ja przez 8,5 lat historii szczurów miałam ich prawie 100 i nigdy mi się nie zdarzyło, żeby samica zagryzła młode podczas łączenia (przypadku Ayi nie liczę - broniła swoich dzieci). A samce, owszem, zdarzyło mi się to 2 razy (hmm, 3, ale w jednym wypadku szczur miał guza w mózgu więc tego nie liczę). Za to często zdarzało się, że samice bety były bardzo nerwowe i nachalne przy dominowaniu, ale nigdy nie skończyło się to zagryzieniem.

Przy porównywaniu eksperymentów laboratoryjnych i naszych doświadczeń trzeba być ostrożnym. Laby mają dobrane stada wg jakiegoś kryterium, raczej nie dołączają w kółko do stad nowych szczurów, warunki eksperymentu też są ściśle określone. A u nas jest różnie, jedni mają liczne stada i członkowie dosyć często się zmieniają, są dołączane nowe, inni mają nieliczne stada, inni rzadko dołączają nowe szczury. No i same szczury są różne.

Mimo tego wydaje mi się, że ilość zagryzień jest na tyle mała, że ciężko by wysnuwać jakieś teorie, czy szukać schematów...