SHSRP

[AngelsDream]

Umieszczamy poniższe informacje, ponieważ wielu właścicieli szczurów z hodowli SHSRP ma wątpliwości odnośnie tego, w jakiej sytuacji należy przeprowadzić sekcję zwłok szczura i co dokładnie ona oznacza.

Pamiętaj!
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub problemy z wykonaniem sekcji, także kłopoty finansowe, skontaktuj się z hodowcą. Jeśli hodowca jest niedostępny, postaraj się wyjaśnić swoje wątpliwości przy pomocy innego hodowcy lub członka SHSRP.
Warto porozmawiać z hodowcą na ten temat tuż po zapisaniu się na miot lub podczas rezerwacji malca. Uniknie się w ten sposób wielu nieprzyjemnych sytuacji w przyszłości.

SEKCJA
Nie mamy tu na myśli pełnej sekcji zwłok przeprowadzonej przez patologa i połączonej z wysłaniem próbki każdego narządu na histopatologię. Sekcja zwłok powinna polegać na otwarciu szczurka, opisaniu wyglądu poszczególnych narządów i ustaleniu przyczyny zgonu (jeśli jest to możliwe).

Kiedy przeprowadzić sekcję?
1) otwarcie szczura, obejrzenie narządów - zawsze, niezależnie od wieku i domniemanej przyczyny zgonu - u szczurów powyżej dwóch lat i sześciu miesięcy (powyżej 30 miesiąca życia) można zaniechać tego punktu, jeśli hodowca wyrazi na to zgodę.
2) sekcja głowy - gdy:
a. objawy choroby wskazują, że mogła mieć ona podłoże w obrębie głowy, zazwyczaj objawy neurologiczne;
b. na podstawie sekcji ogólniej nie udało się ustalić przyczyny zgonu.
3) wszelkie guzy, których rodzaju nie da się określić na podstawie wyglądu i umiejscowienia z 95% prawdopodobieństwem lub które nie były wcześniej poddane badaniu histopatologicznemu (np. były wcześniej wycięte i odrosły), należy wysłać na histopatologię.
4) wszelkie inne szczegółowe badania zależą od potrzeby i woli właściciela szczura.

Jeśli szczur przekroczył wiek dwóch lat i sześciu miesięcy, od dłuższego czasu wykazuje oznaki starości i widać, że powoli zbliża się do końca swojego życia - skontaktuj się z hodowcą i spytaj, czy sekcja będzie konieczna. Jeśli w danym momencie nie możesz się skontaktować z hodowcą, a masz możliwość wykonania sekcji - zrób ją.

Pamiętaj!
Ciało szczura po śmierci należy przechowywać w lodówce (nie w zamrażalniku - z zamrożonego ciałka nie da się wykonać sekcji). Najlepszą opcją jest owinięcie ciałka w ręczniki papierowe i schowanie do papierowej torebki lub szczelnego plastikowego pudełka.
Oczywiście najbardziej dokładne wyniki sekcji uzyska się, jeśli sekcja zostanie wykonana tuż po śmierci, ale często jest to niemożliwe. Najważniejsze, żeby w ogóle została zrobiona.

Jeśli nie masz pieniędzy na wykonanie badania histopatologicznego guza, poproś weterynarza o to, żeby przekazał Ci go zabezpieczonego w formalinie. Będziesz mógł go wysłać później lub przekazać hodowcy.

Co, jeśli nie ma w pobliżu weterynarza, który się zna na szczurach?
Poproś swojego weterynarza o otwarcie i obejrzenie ciałka, nawet jeśli nie czuje się kompetentny.
Najważniejsze jest, aby opisał wygląd poszczególnych narządów, ich:
- kształt,
- kolorystykę,
- konsystencję,
- wielkość (lekarz nieznający się na szczurach może określić wielkość linijką).
Każdy weterynarz powinien być w stanie określić, czy dany narząd jest przekrwiony, w trakcie rozpadu, z wybroczynami, niesymetrycznie ułożony, o dziwnym zabarwieniu, stłuszczony czy w stanie zapalnym.
Taki opis wysyłasz hodowcy, który może go skonsultować ze swoim weterynarzem.

Autorka powyższego: quagmire

Dlaczego sekcja jest potrzebna?
Sekcja szczura rodowodowego pozwala na bieżąco weryfikować informacje o konkretnych osobnikach, całych miotach i liniach. Bez sekcji wiele danych pozostałoby w sferze domysłów, a praca hodowlana byłaby dużo trudniejsza.

Wiemy, że decyzja o sekcji nie należy do najłatwiejszych, ale to konieczne działanie, aby idea hodowli szczurów rozwijała się w dobrym kierunku.

Sekcja może wnieść także wiele cennych informacji dla Twojego stada. Pozwala w różnych przypadkach rozpoznać to, czy dany szczur cierpiał na chorobę zakaźną, zagrażającą innym szczurom. Może rozwiązać wątpliwości co do niespodziewanego odejścia zwierzęcia lub umożliwić sprawdzenie skuteczności leczenia i jego ewentualnych skutków ubocznych w przypadku chorób przewlekłych.