SHSRP

[heniok]

AngelsDream, Gerthruda ugryzła przez pręty czując zapach obcego, w dodatku męskiego stada, nas nie gryzie, a jej zachowania w żadnym wypadku nie jestem w stanie opisać jako agresywnego.

[Niamey]

Nie wiem, może to kwestia różnic między samicami, a samcami, ale dla mnie ugryzienie przez pręty obcej ręki pachnącej obcymi szczurami nie jest oznaką niepokojącej agresji. To trochę, jakby mówić, że szczur jest agresywny, bo ugryzł obcego szczura wrzuconego mu do klatki.

Ewentualnie zastanawiałabym się, gdyby ugryzienie było wyjątkowo brutalne, palec rozorany do kości itp.

[AngelsDream]

heniok, odnosiłam się także do tego, że sam pisałeś o niej, że jest samicą, która podczas wybiegu Was potrafiła mocno złapać.

Cytat:

Ja tylko napisze że nasz miot po Gerthrudzie jutro kończy rok. Gera do aniołków nie należy, mogę śmiało powiedzieć że jest największą zadziorą w stadzie, chodzi ciągle podrapana i pogryziona bo sama zaczyna walki, mało tego potrafiła mnie dziabnąć na wybiegu naprawdę mocno w czasie zabawy, a jednak nie słyszałem o problemach z samcami w naszym miocie E i nic mi niewiadomo żeby którykolwiek szczur dziabnął człowieka, czy był awanturny w stadzie.

Mam samce, czasem odwiedzają nas ludzie, którzy mają swoje szczury i zapewne nimi w jakimś sensie pachną, dotąd nie było ugryzień. Ale to też kwestia podejścia i oceny. Agresja i zachowania agresywne to nie jest to samo - na tym diagramie zostały zaznaczone szczury, które budziłyby naszą wątpliwość, bez złośliwości. Inna sprawa, że wcale z niego nie wynika, żeby tendencje do agresji były wybitnie dziedziczne.

[zuuzuushii]

[AngelsDream]

Jeszcze cytat z wypowiedzi Emilki, żeby nie było, że wymyślam.

Cytat:

My mamy jedną szczurzycę która jak się zdenerwuje potrafi dziabnąć, ale tylko wówczas gdy napatoczona ręka się rusza, bądź chce się z nią bawić. Ta samica to Gera, ciężko poznać jak jest wkurzona, bo jest łysa, ale ja już ją bardzo dobrze znam, wiem, że jak są obce szczury w domu to Gera będzie chodziła podenerwowana. Nigdy nas mocno nie ugryzła, raz rozcięła mi skórę.

Kłócić się o to nie będę, bo nie o to chodzi - zmieniłam jej opis.

[emileczka]

[AngelsDream]

Cytat:

właśnie trudno powiedzieć, czy problemy wyjdą w późniejszych miotach, a już nic nie powiemy jeśli tego nie sprawdzimy

emileczka, ja to wiem.

Zmieniłam jej opis, bo nie chodzi mi o to, żeby Wam wpierać, że macie w domu potwora, ale faktem jest, że taki szczur w innych rękach mógłby być problematyczny. Może jak każdy, może nie.

Z tej rozpiski, przynajmniej dla mnie, wynika, że agresja nie dziedziczy się wprost, a jakiś jej odsetek - czy to agresji czy zachowań agresywnych - występuje w każdym miocie. Wszystko rozbija się o indywidualne oceny danego szczura i preferencje danego domku. Ja szczurów bez wyczucia nie lubię, a i łapanie przez pręty to była i jest u mnie rzadkość.

Agresja w liniach hodowlanych jest i będzie. Bo cały czas mówimy o żywych zwierzętach.

Chociaż faktem jest, że połączenie w jednym miocie szczurów z dwóch linii, w których zdarzyły się zwierzęta mocno niezrównoważone (zagryzienia szczurów), może się z czasem okazać trudne do wyprostowania. Budziło i budzi wciąż te same moje wątpliwości.

[Nakasha]

Cytat:

jakiś jej odsetek - czy to agresji czy zachowań agresywnych - występuje w każdym miocie.

To niestety prawda. Nie wiem, czy jest możliwe całkowite wyeliminowanie agresji.

Najlepiej po prostu nie łączyć ze sobą linii, w których pojawiło się więcej problematycznych zachowań.

[wuwuna]

Dodając, bo to bliska rodzina, brat Zilindrona był bardzo mocno agresywny, został wykastrowany.

[Oli]

[Azi]

[AngelsDream]

Azi, z tego, co pisała madzial, Leda nie była szczurem, któremu ufała.

Ja nie twierdzę, że miot L HF jest agresywny. Twierdzę jedynie, że zostały połączone dwie linie, w których problemy się zdarzały (ChuChu jeszcze miał np. problemy z zachowaniem, a już np. Cinteotl jest zupełnie stabilnym chłopcem), ale odsetek szczurów opisywanych jako naprawdę problematyczne nie jest zatrważający i tak naprawdę trudno stwierdzić, czy faktycznie cokolwiek jest na rzeczy.

Tak naprawdę, choć pewnie Ty to postrzegasz inaczej, skoro się unosisz, ten diagram przemawia na korzyść Twojej decyzji.

A wątpliwości miałam od początku, nic się nie zmieniło. Po wypadku Pomyluny po prostu się pogłębiły, a nie zmieniły.

[quagmire]

Ja akurat wypadku Pomyluny nie postrzegam w kategorii agresji Ledy (aczkolwiek szczura nie znałam).
Podobnie, jeśli chodzi o Goofy'ego - obcy dom, pełen obcych szczurów, a on dostał dopiero co wykastrowaną samicę i małego samca do konkurencji. Z czasem u niego pojawiły się inne proglemy i tamten wybuch agresji mógł być ich zwiastunem, ale sama nie ręczę za moich chłopaków postawionych w podobnej sytuacji.

[AngelsDream]

quagmire, nikt, kto ma większe doświadczenie, nie ręczy za swoje zwierzęta w 100%, bo są zwierzętami. Co więcej, w każdym miocie zdarzają się szczury mniej i bardziej odważne oraz mniej i bardziej agresywe/terytorialne/miziaste/uległe. Jest to zupełnie normalne. I przede wszystkim naturalne. To właśnie zmienność gwarantuje największe szanse na przetrwanie.

Nie wiem, jak Azi zrozumiała moje wpisy w tym temacie, ale chyba jednak opacznie do intencji. Stąd na wszelki wypadek wyjaśniłam prościej.

[Oli]